“Had de slang nu wel pootjes of geen pootjes?” Dat was de eerste vraag die de militair me stelde bij de barbecue. Met mijn broodje worst in de ene hand en een blikje Hertog Jan in de andere moesten mijn hersencellen even schakelen naar de overdrive. Wat moest ik daar nu weer mee?
In mijn eerste weken als geestelijk verzorger ben ik ondergedompeld in de defensiecultuur. Een bijzondere cultuur vol afkortingen, geschreven en ongeschreven regels. Een cultuur met een bewonderingswaardige flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Maar waar het tegelijkertijd onvergeeflijk is als de ritsjes van je zak niet dicht zitten of je baret scheef zit. Gelukkig word je als geestelijk verzorger (gv-er) al snel een keer vergeven voor zulke overtredingen. ‘Ach hij is nieuw; hij weet nu eenmaal niet beter…’
Ik was uitgenodigd voor de barbecue en voor mij was dit een mooie gelegenheid om me te begeven onder de mensen voor wie ik hier ben. Begeven onder de mensen. Dat is de kern van mijn werk. Aanwezig zijn. En van daaruit beschikbaar zijn en meewandelen. Letterlijk. Maar soms ook even meewandelen op het pad van iemands leven.
“Over de vraag of de slang wel of geen pootjes had, hebben de kerken al zoveel ruzie gehad”, wist hij me overtuigend te vertellen. Ik knikte. “Er zijn wel veel meer dingen waar kerken ruzie over maken”, moest ik beschaamd toegeven. “Maar wat geloof je zelf?”
“Ik ben darwinist en daarom vind ik het wel grappig om te weten of de slang eerst pootjes had of niet.” Ha! Die zag ik niet aankomen. En voordat ik het wist ging het gesprek over controversiële vragen die hij nooit mocht stellen. Zo controversieel dat ik ze hier niet eens op durf te schrijven. Antwoorden had ik niet. Die hoefde hij ook niet. Maar wel kon ik laten merken dat zijn mening welkom was. Hoe controversieel ook. En zonder waardeoordeel.
Ik moest denken aan Jezus. Die wandelde soms ook een stukje mee met mensen. Letterlijk met de Emmaüsgangers natuurlijk. En met zijn leerlingen. En met hoeren en tollenaars. Daar at Hij trouwens ook nog graag mee.
Ik keek nog eens naar de lange dunne bockworstjes op de barbecue. Die hadden geen pootjes. Maar ze gaven me wel de mogelijkheid om hier te zijn. En ik wist dat dit gesprek helemaal niet over vragen of antwoorden ging. Maar om gehoord en gezien worden. Aftasten wat voor vlees er in de kuip is gekomen met deze nieuwe gv-er.
Harold Velten is namens de ABC uitgezonden als krijgsmachtspredikant. Hij is verbonden aan het 44ste pantserinfanteriebataljon in Havelte.
8 reacties
Mooi beschreven Harold en dat je tot een zegen mag zijn voor velen.
Dat je “Darwinist” bent kan ik helaas niet plaatsen. We geloven toch zeker wel in de schepping van een God, die alles gemaakt heeft ? Antwoorden hoef ik niet, zoals jezelf aangeeft. We mogen er voor elkaar zijn.
Nogmaals veel zegen en vooral Shalom.
Br.gr.
Jan te Lindert
Harold citeert hier de persoon die hem de vragen stelde.
Die persoon is Darwinist. Niet Harold 😉
Harold.
Heel veel plezier daar. En Gods zegen toegewenst.
Geniet van je tijd daar.
Mvg,
Dereck Hurtubise
Leuk dat je iets deelt vanuit je nieuwe bediening Harold!
Wijsheid toegewenst en -gebeden.
Fijn Harold voor het inkijkje dat je geeft.
Soms moet je bij vragen denken: “Het zal me een (bbq)worst zijn..: . Hier gaat het om de vrager.
Soms moet je griek met de grieken zijn; maar Hertog Jan als Twentenaar??? Pfff, moedig hoor.
Soms verander je van roeping; maar van gemeente naar defensie? Ja! En kijk nou eens hoe die er bij staat. Met beide benen op de grond, maar een hart gericht op God en de medemens.
Hopelijk mag je opvallen in je niet-opvallende tenue tussen al die mensen en stralen als Hij zelf.
Mooi om zo weer iets van je te horen.
Zegen, mijn vriend.
Anton
Prachtige foto, Harold! Mooie Column, en goed bewapent met de tanks op de achtergrond!
Beste Harold,
Ik zal nooit de dag vergeten dat ik je bij toeval trof in Paramaribo. Je nodigde me uit om samen met een aantal anderen van jouw gemeente daar een dienst bij te wonen. Onderweg naar de locatie waar de dienst plaatsvond kregen we een lekke band. Een reserve band werd erop gezet. En een half uurtje later werd de dienst gevierd alsof er niks aan de hand was.
Het beste voor jou en je gezin. Hartelijke groet uit Enschede
Beste Harold,
Ik heb je in Havelte ontmoet tijdens de dodenherdenking 2022. In die korte tijd die wij met elkaar gesproken hebben ben je op mij overgekomen als een zeer aimable mens zonder een oordeel naar de ander en dat kon ik zeer waarderen. Ik was niet meer in de gelegenheid om jou te vertellen dat ik jouw speech tijdens de herdenking heel mooi en pakkend vond, daarom bij deze. Ik ben er van overtuigd dat je een hele goede gv-er bent en dat je tot veel steun zal kunnen zijn voor de mannen en vrouwen op missie en op de kazerne. Heel veel succes. En het allerbeste voor je gezin gedurende de tijd dat je bent uitgezonden.
Groet
Ronald Kenson