De huidige crisis in Syrië duurt nu al zeven jaar. Talloze mensen hebben hun woonplaats en land moeten ontvluchten vanwege de oorlog. Voor kinderen betekent dit onder meer dat ze geen gewone kindertijd kunnen beleven, dat ze jaren van hun schooltijd missen en zware trauma’s moeten verwerken. In Libanon zijn op dit moment naar schatting anderhalf miljoen Syrische vluchtelingen, van wie bijna de helft kinderen. Op drie plaatsen in het grensgebied met Syrië zetten lokale kerken zich in voor de opvang van kinderen in zogenaamde ‘kindvriendelijke plaatsen’: plekken waar wekelijks ruim 200 kinderen kunnen spelen, groeien en de zorg van oorlog mogen vergeten. Plekken die veilig zijn!

Het project

Het project ‘Kindvriendelijke plaatsen’ startte in 2014. De plekken worden opgezet samen met lokale kerken. Op deze plekken komen dagelijks kinderen tussen de drie en veertien jaar bij elkaar om kind te mogen zijn.

Circa de helft van de vluchtelingenkinderen gaat naar een Libanese school, maar wordt daarbij geconfronteerd met een taalbarrière: in Libanon is de voertaal op de scholen vaak Frans of Engels. Dit leidt tot schooluitval en (nog meer) leerachterstand. Daarom verzorgt het project ook taallessen. Er zijn daarnaast ook kinderen die zo veel schooljaren hebben gemist, dat ze nog helemaal niet kunnen lezen en schrijven. Voor hen zijn er lessen in het Arabisch. Twintig kinderen volgen inmiddels een compleet lesprogramma.

Verder wordt onder meer met behulp van poppenspel, drama, spelletjes en tekenen gewerkt aan traumaverwerking. Dit lijkt goede vruchten af te werpen. Ook krijgen de kinderen voorlichting over hygiëne en ontvangen ze maandelijks toiletartikelen. Er is elke maand een gezamenlijke warme maaltijd, waar ook de ouders voor worden uitgenodigd. Sinds kort wordt er een schoolbus met chauffeur gehuurd om kinderen veilig en beschermd tegen hitte of regen op te halen.

Fadia* komt tot bloei

Amira* vluchtte aan het begin van de oorlog met haar man en drie kinderen naar Libanon. Toen haar man haar verliet, kon ze nog maar nauwelijks rondkomen. Noodgedwongen liet ze haar jonge kinderen hele dagen achter in een afgesloten kamer als ze naar haar werk moest. Als gevolg ging haar dochter Fadia zich agressief gedragen tegen haar jongere broertjes en weigerde ze met mensen contact te maken of hen zelfs maar aan te kijken. In een gebedsgroepje hoorde Amira over de kindvriendelijke plaatsen. “In het begin wilde ze niet meedoen: niet spelen, niet praten. Maar langzaam kwam ze tot bloei. Door de liefde en aandacht die ze krijgt, is ze helemaal veranderd. Voor haar broers is ze nu een zorgzame zus.” (* Namen zijn om veiligheidsredenen gefingeerd.)

Een gift geven?

Collecteert uw gemeente voor dit project of wilt u persoonlijk een gift geven? Dan kunt u het bedrag overmaken:

• op bankrekening NL14 TRIO 0391 0156 13 t.n.v. Unie van Baptistengemeenten o.v.v. de naam van het project of
• op bankrekening NL40 INGB 0004 3810 81 t.n.v. ABC Gemeenten o.v.v. de naam van het project

Alvast hartelijk dank voor uw betrokkenheid!